Me ba vend n’histori: përbashkime të fragmentuara
Në sytë e mendjes time, kujtimi i Kamzës është i lidhur ngushtë me udhëtimet me tren me nënën time, një nga ritualet verore të fëmijërisë. Këto udhëtime na çonin nga qyteti ku u rrita, Lezha, në Tiranë, ku jetonte një pjesë e familjes nga ana e saj, përfshirë edhe gjyshen time. Duhet të kem qenë diku shtatë apo tetë vjeç, dhe trenat, megjithëse mbetje e kohëve të mëparshme, ende qarkullonin në shinat e tyre. Vagonat e vjetër mbartnin shenja të rebelimit popullor dhe neglizhencës shtetërore. Edhe sot e ndjej erën e metalit të vjetëruar në rrugët e frymëmarrjes...