Në Shqipëri, politika e fadromës nuk është një praktikë e jashtëzakonshme, por pjesë përbërëse e një regjimi periodik hapësinor që fshin me pseudo-legjitimitet forma organike të lidhjes me territorin. Prishjet e bizneseve të vogla, dëbimet e banorëve përmes politikave zhvillimore, privatizimi dhe shfrytëzimi i burimeve ujore; të gjitha këto nuk janë thjesht akte teknike, por përshfaqje të fuqizimit dhe legjitimimit të atyre që studiuesja e sociologjisë dhe ekonomisë së globalizmit Saskia Sassen i quan formacione grabitqare (predatory formations). Këto formacione operojnë si një aleancë ndërmjet kapitalit financiar, shtetit dhe sistemit ligjor. Ato veprojnë nga brenda institucioneve për të përvetësuar toka, pasuri, e të drejta komunitare. Dhuna është arbitrarisht e mbështetur nga ligji, e ajo, sipas Sassen, prodhon dëbime (expulsions), jo vetëm fizike, por edhe simbolike, duke fshirë nga hapësira lidhjet territoriale dhe kujdesin për vendin, të afërmin e mikun...
Shfaqja e shtetit me fadroma, apo shkrirja e imazhit të tij me fadromën që vjen për të shembur shtëpinë apo biznesin privat të dikujt, është bërë një nga shprehjet më të zakonshme të dekadës së fundit të qeverisjes. Përballë fadromës së shoqëruar me polici, banorët përpiqen të argumentojnë. U duhet të thonë se janë pro ligjit, sepse janë paraqitur si antiligjorë; u duhet të dëshmojnë se ndërtimet janë bërë me djersë, sepse janë akuzuar për fitime të pandershme; u duhet të tregojnë “kulturë”, sepse janë akuzuar si të pakulturuar apo të prapambetur...
Zërat që vijnë nga lumi Flim flasin për rezistencën e banorëve të Zall Gjoçaj prej pesë vitesh tashmë, por ato mbartin edhe gjuhën e rezistencës së vetë lumit, flasin për pyjet, për bletën, për troftën, për shpendët dhe për të gjitha ato gjallesa që nuk frymojnë më në atë zonë për shkak të shkatërrimit që vjen nga bashkëpunimi…
Në një lexim të ditëve të fundit u ndesha me një mbledhi fjalësh që synonte të përshkruante kohën që po jetojmë sot: kohë e individualizmit utilitarist, i cili është gjakftohtë dhe vetëshkatërrues. Antonime të njeriut të këtyre kohëve i gjeta mbrëmë në Pallatin e Kulturës Kamëz. Kur arrita aty për të ndjekur shfaqjen…
“Media dhe kushdo do të marrë pjesë sa herë të jetë e interesuar në çdo mbledhje të Këshillit Bashkiak.” – tha kryetari i Këshillit Bashkiak Kamëz, Hysen Koldashi në dyert e Bashkisë e më tej hyri në mbledhjen, në të cilën nuk u lejuan gazetarët. Në mbledhjen e muajit shtator është dëgjuar ish-kryetarja e këtij këshilli të thotë që Rakipi gjithmonë i ka lejuar mediat…
06.02.2019 | nyje.al Mësues Dedën e takojmë në mëngjes herët para se t’i fillojë mësimi. Ai jep prej shumë vitesh lëndën e letërsisë për gjimnazistët e shkollës “Elez Isuf Ndreu” në Bathore. Mes angazhimeve si mësues, si kryefamiljar, e me detyrimet e të drejtës zakonore e të traditës mbi shpinë, ia del të shkëputet për pak nga punët e tij të përditshme. Dedë Qokaj ka lindur në Curraj të Epërm, Nikaj-Mërtur, në Tropojë. Ardhja e tij në Kamëz, i përngjason …
Aurora Leka | 22.09.2018 | nyje.al Në rrugën që ndan mespërmes Bathoren, pasi kalon pemët e mëdha në hyrje që rrinë gjithë vitin të gjelbëruara, në krahun e djathtë, mu në derën e një shtëpie trekatëshe, në një skelet druri varen 10-15 çifteli, lahuta e sharki. Goditja e një çekiçi dëgjohet në ato çaste kur nuk kalojnë makina. Pastaj tinguj të sforcuar muzike. Nën hijen e hardhisë së rrushit, në një skutë të oborrit, Zef Rustemi gdhend çiftelinë e rradhës. …
Aurora Leka | 23.06.2018 | nyje.al Kristina ka lindur në Athinë. Kur ishte e vogël dhe jetonte akoma në qytetin ku kishte lindur, ajo luante gjithë kohës me biçikletë si shumë fëmijë të moshës së saj. I pëlqente vizatimi dhe baleti, madje për këtë të fundit kishte nisur edhe një kurs. Prindërit punonin në një servis makinash.Në vitin 2008 ata kthehen nga emigracioni me dëshirën për të ndërtuar diçka në vendin e tyre dhe vendosen përfundimisht në Kamëz. Ndërtojnë një …
Aurora Leka | 15.06.2018 | nyje.al Desara Gashi, 17 vjeç, është një nxënëse me rezultate shumë të mira në gjimnazin “Ibrahim Rugova” në Kamëz. Ajo është vajza e madhe e një familje të vogël. Vëllai i saj është 13 vjeç. Nëna punon mësuese, ndërsa babai ka bërë aq shumë punë të ndryshme sa nuk ka mundur të mbajë vetëm një zanat në jetë. Familja e Desarës ka ardhur nga Kukësi për të jetuar në Kamëz. Desara dhe i vëllai kanë …
Aurora Leka | 17.02.2018 | nyje.al Në një qytet që nuk i ka bërë ende dy gisht vend artit, diku në një rrugicë jeton një familje piktorësh. Më e vogla, Raimonda, e sapo diplomuar në fizioterapi dhe piktore, rrëfen përditshmërinë e saj në mes të këtyre dy realiteteve. Korridori i ftohtë i shtëpisë së saj i përngjan një galerie arti në periferi. Në shkallët me beton të varfër vetmojnë ngjyra, telajo, piktura të kthyera me shpinë nga dyert. Pikturat e …
Aurora Leka | 24.12.2017 | nyje.al Ervis Biba, 20 vjeç me origjinë nga Dibra jeton prej 15 vitesh në Bathore. Që në moshën 16 vjeçare është angazhuar vullnetarisht me qëndrën “Ditë e Re” dhe sot është një nga aktivistët e saj më të mirë që merret më fëmijët e qytetit të Kamzës. https://www.youtube.com/watch?v=qf9PymxtTpI
Ronald Qema | 11.07.2022 | nyje.alTë udhëtosh nga Prishtina në Zagreb të duhen më së paku 10 orë rrugëtim me autobus përgjatë natës. Unë nisesha duke pasur destinacion një qytet tjetër. Në këtë udhëtim tranzit u gjenda ngjitur me Veronikën. Kush është Veronika dhe pse po shkruaj për të?I marim me radhë. Së pari, sepse i urrej kufijtë. Ndjej ankth e faj teksa rreshtohem bashkë me të tjerët përpara xhamit të kabinës së Policisë Doganore në pritje të një miratimi …
Pavjo Gjini | 23.03.2022 | nyje.al Foto nga protesta kundër rritjes së çmimeve, 12 mars 2022, Ronald Qema Pikërisht kur protesta qytetare kundër rritjes së çmimeve filloi të merrte hov e të bëhej masive, Kryeministri Rama i vuri mision vetes të turpërojë çdo qytetar që dilte të shfaqte në shesh me trupin e tij/saj problemet ekonomike me të cilat përballet dhe kërkesat përkatëse. Nuk ka lënë takim pa inskenuar me biznese dhe punëtorë për t’i nxjerrë protestuesit faqezinj që na …
Armand Haxhia| 21.03.2022 | nyje.al Pas një periudhe goxha të vështirë dyvjeçare, le të themi krize shëndetësore, përballë na vjen problemi i ri ai energjitik. Energjia është nyja e prodhimit të çfarëdo lloj produkti. Një luhatje e këtij sektori tund të gjithë sistemin ekonomik, është kaq masive saqë impaktin e ka drejtëpërdrejtë tek xhepat e qytetarëve. Pra, kriza e energjisë prek prodhimin e bukës, lëndëve të para, hekurit të ndërtimit, çimentos, betonit, vajit, produkteve bazike ushqimore, rrjedhimisht kemi edhe rritjen …
Nëse do të luanim sipas rregullave të historicizmit, do të duhej të argumentonim se, si gruaja, as burri nuk ekziston, që asnjë kategori e përgjithshme e burrit nuk zë vend në shumëllojshmërinë e pozicioneve subjektive mashkullore që çdo epokë ndërton. Kështu, një argument nominalist, si njëfarë tretësi teorik, aktualisht ia del të tresë kategoritë e burrit dhe gruas njësoj. Megjithatë, sipas Lacanit nuk mund të argumentojmë simetrikisht se burri nuk ekziston. Ne kemi, nëse duhet besuar ana e majtë e tabelës së seksuimit, asnjë problem në gjetjen e tij, në shpalljen e ekzistencës së tij…
Nga rrugëtimi i Asdrenit si autor, vërejmë një linjë e cila ndryshon dhe pëson luhatje në raport të drejtë me çështjen kombëtare. Kështu, me dy botimet e tij të para, përkatësisht më 1904 dhe në 1912, poezia e tij është me motive atdhetare dhe kushtruese, ende nën ndikimin e modelit romantik të Rilindjes Kombëtare Shqiptare. Më 1930, publikohet vëllimi Psallme Murgu, në të cilin na paraqitet një Asdren ndryshe nga dy vëllimet e para, me nota të pesimizmit dhe të ironisë, si pasojë e qëndrimit të tij ndaj regjimit të Zogut…
Në vitin 43 para Krishtit, Ciceroni (të paktën atij i atribuohet) shprehet se: “Janë kohëra të këqija. Fëmijët s’po u binden më prindërve dhe çdokush po shkruan një libër”. Ngjan sikur në fundamentalitetin e vet pakogjë ka ndryshuar në raport me typomaninë: që konsiston në fiksimin jo vetëm për të shkruar, por edhe për t’i publikuar këto shkrime nën emrin tënd. Përballë kësaj nevoje gati primordiale, në vendin tonë ku zor se gjendet njeri që nuk është shkrimtar, meqë heshtja është për t’u përshëndetur, le ta përshëndesim dhe të shënojmë dështimin e heshtjes si kritikë…
Tre vite më parë, si pjesëmarrës i Laboratorit të Antropologjisë Urbane, të organizuar nga Grupi Ata dhe IAKSA prezantova nje kohëzim vizual përmes fotografive të lagjes Bathore në Kamëz. Referencë ishin imazhet e shkrepura nga një fotograf gjerman, ëam Kat, përgjatë vitit 1999. Në një prej imazheve shihet një kontenier i verdhë që shërbente si qëndër ambulatore për lagjen. Në bisedë me time më, ajo më tregoi asokohe që ai kontenier kishte qënë me të vërtetë qendra e vetme shëndetësore për Bathoren për disa vite dhe se unë isha vaksinuar aty përgjatë fëmijërisë së hershme.
