Prej 17 muajsh gjindem këtu, 7 muaj kam punuar në Palasë dhe 10 muaj këtu. Këtu ka shumë punë, atje ka pak. Gjithçka shkon mirë. Punojmë 8 orë, fillojmë në 7 e gjysëm e mbarojmë në 4. Paguhemi 600 euro dhe shpenzimet na i mbulon pronari. Qëndrojmë në Bathore tani, javën tjetër do të vimë këtu ku qëndrojnë të tjerët, afër punës. Do të jetë më mirë ateherë.
Punëtori që sapo dëgjuam ka emigruar nga India për në Shqipëri vitin e kaluar dhe punon në një kantier ndërtimi në Paskuqan. Atë dhe një prej kolegëve të tij e takuam pas orarit të punës teksa prisnin që supervizori i tij shqiptarë të vinte dhe ti merrte me makinë për ti cuar në shtëpinë me qera në Bathore, që u paguan pronari i kompanisë për të cilën punon.
Bashkë me të punojnë dhjetra punonjës emigrantë, shumica e tyre edhe banojnë pranë vendit të punës, në një banesë të siguruar nga kompania për të cilën punojnë. Disa jetojnë gjetkë nëpër Kamëz, por zonat ku punonjësit e huaj punojnë janë disi të përcaktuara. Në Paskuqan, rritja e ndjeshme e ndërtimeve të pallateve ka sjellur nevojën për më shumë punëtorë krahu dhe mjeshtra ndërtimi. Kështu beson edhe supervizori që vjen ti marrë punëtorët me një makinë të vjetër, tip Benz dhe pyetjes nëse kanë ikur shqiptarët apo duhen më shumë punëtorë se çka, me këmbën në freksion thotë:
Jo, mo ka nevojë Shqipëria, lene atë punë.
Një ditë tjetër zhvendosemi në Valias, ku përjetësohet edhe nëntitulli i artikullit të shkruar nga hulumtuesja Kristina Millona, “jeta e padukshme e punëtorëve emigrantë në Kamëz”. Komuniteti i atjeshëm është i njohur me faktin që 5-6 punëtorë nga Siria jetojnë aty por pakkush i ka parë ata dhe rrallë. Dallëndyshja është zonja që në cep të pallateve të Valiasit shet fara si një mënyrë për ti shtuar ca para më shumë pensionit të pamjaftueshëm dhe na tregon për ecejaket e tyre për të kryer blerjet e nevojshme.
Janë ca që kanë ardh nga jashtë shtetit, siranë ca janë ata… Janë ca që kam parë që janë me qera, po gjynah janë njerëz. Janë me qera kte, po ç’ti bësh, janë njerëz. Krijesat e zotit janë, ça po na bëjn ne ato?
unë i kam parë që marrin bukë, marrin ujë, marrin gjëra. I kam pa kshu dhe ne s’dim t’flasim. I themi ndonjëher “obi”, ato iç. (qesh)
Asigje. Janë njerëz mbi të gjitha dhe nëqoftë se shteti ynë i mban, mirë do bëj. Mirë do bëj. Ça na bëjn neve ato? Kush i bën keq i bën keq vetes. Po një njeri qe punon me djersë edhe zoti e bekon. Njerëz janë mbi të gjitha.
Me te huajt mire. Merrena vesh. Keta qe dine anglisht, mire keta qe sdine…
